چسبناکی پیش‌آغشته: عوامل مؤثر، روش‌های اندازه‌گیری و سازوکارهای وادادگی

امروزه با توجه به توسعه فرایندهای ساخت خودکار کامپوزیت از پیش‌آغشته‌ها نیاز به شناخت خواص اصلی پیش‌آغشته‌ها و عوامل مؤثر بر آن‌ها افزایش ‌یافته است. چسبناکی پس از مرحله پیش‌پخت از اصلی‌ترین مشخصه‌های پیش‌آغشته‌ها بوده و این پارامتر از خواص گرانروکشسانی توده پیش‌آغشته است. چسبناکی عبارت از قابلیت پیش‌آغشته برای چسبیدن به خود یا به سایر سطوح است. عوامل مؤثر بر چسبناکی پیش‌آغشته را می‌توان به دو دسته کلی عوامل ساختاری و فرایندی تقسیم کرد. از مهم‌ترین عوامل ساختاری می‌توان نوع و فرمول‌بندی رزین، جرم مولکولی، گرانروی، مقدار پخت، نوع و معماری پارچه، دما، مقدار حفره‌ها و محتوای فرار را نام برد. همچنین، از مهم‌ترین عوامل فرایندی می‌توان به مقدار رطوبت، پیرشدگی، زمان و نیروی تماس، نیروی جداسازی، سرعت و زاویه لایه‌چینی اشاره کرد. سازوکارهای وادادگی هم‌چسبی و فصل مشترک، دو سازوکار وادادگی در چسبناکی پیش‌آغشته است و این دو سازوکار در شرایط مختلف قابلیت تبدیل به یکدیگر را دارند. همچنین، با توجه به عدم وجود آزمون استاندارد از چند روش مختلف از جمله غلتک شناور، کاوند، گوی غلتان، پوست‌کنی، برش اتصال هم‌پوشان و چسبناکی حلقه برای سنجش مقدار چسبناکی استفاده می‌شود. در این مقاله، عوامل مؤثر بر چسبناکی پیش‌آغشته، روش‌های مختلف سنجش آن و سازوکارهای مختلف وادادگی بررسی شده است.